Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
İzel | T. | Kız | İz bırakan bir ele sahip olan kimse. |
İzgi | T. | Kız/Erkek | bk. İzgü |
İzgün | T. | Kız | Güneş gibi parlak bir iz bırakan. |
Kadam | T. | Kız/Erkek | Dost, arkadaş. |
Kadın | T. | Kız | 1. Erişkin dişi insan. 2. Evlenmiş kız. 3. Eskiden bayan anlamında kullanılan bir san. 4. Analık veya ev yönetimi bakımından gereken erdemleri olan . |
Kadınana | T. | Kız | Deneyimli, yaşlı, saygı gösterilen kadın. |
Kadıncık | T. | Kız | Hanımefendi. |
Karaca | T. | Kız/Erkek | 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer. |
Karagöz | T. | Kız/Erkek | 1. Kara gözlü kimse. 2. Şakacı, hoşsohbet kimse. 3. Halk tiyatrosunda Hacivat'ın muhatabı, oyun arkadaşı |
Karakız | T. | Kız | Esmer kız. |
Kardan | T. | Kız | Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf. |
Kardelen | T. | Kız | Baharın müjdecisi bir çiçek. |
Karyağdı | T. | Kız | Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad. |
Katun | T. | Kız | bk. Kadın |
Kayan | T. | Kız/Erkek | 1. Akarsu, sel. 2. Yassı, düz, kat kat oluşmuş taşlar. |
Kaymak | T. | Kız | 1. Sütün yüzünde toplanan yağlı katman 2. En seçkin, en güzel. |