| Aliş |
Ar. |
Erkek |
Ali adının halk dilinde değişmiş biçimi.
|
| Bariz |
Ar. |
Erkek |
Açık, gözle görülür, belirgin.
|
| Emran |
Ar. |
Erkek |
Kürkler, hayvan derileri.
|
| Menzure |
Ar. |
Kız |
1. Adanmış, söz verilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş.
|
| Münevver |
Ar. |
Kız |
1. Aydınlatılmış, ışıklı, parlatılmış. 2. Aydın.
|
| Nezir |
Ar. |
Erkek |
1. Kendini Tanrı'ya ve ibadete adayan. 2. Bir dilekte bulunan, adak adayan.
|
| Zahire |
Ar. |
Kız |
1. Parlak, açık, belli. 2. Dış görünüş, dış yüz. 3. Coşmuş, taşkın.
|
| Abdülgaffar |
Ar. |
Erkek |
Kullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu.
|
| Kabil |
Ar. |
Erkek |
1. Kabul eden, kabul edici. 2. Hz. Âdem'in oğlu.
|
| Münibe |
Ar. |
Kız |
1. Allaha yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar.
|
| Nezire |
Ar. |
Kız |
1. Kendini Tanrı'ya ve ibadete adayan. 2. Bir dilekte bulunan, adak adayan.
|
| Süeda |
Ar. |
Kız |
Kutlu, uğurlu insanlar.
|
| Zahit |
Ar. |
Erkek |
Dinin buyruklarını yerine getiren, haramdan kaçınan kimse, sofu.
|
| Abdülgaffur |
Ar. |
Erkek |
bk. Abdülgafur
|
| Emri |
Ar. |
Erkek |
Emirle ilgili.
|
| Keşfi |
Ar. |
Erkek |
1. Keşifle ilgili.2. Keşfeden.
|