| Zafer |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Amaca ulaşma, başarma. 2. Düşmanı yenme, üstün gelme, utku.
|
| Abdülcelil |
Ar. |
Erkek |
En yüce olan Tanrı'nın kulu
|
| Alim |
Ar. |
Erkek |
Bilgin.
|
| Emir |
Ar. |
Erkek |
1. Buyruk, komut. 2. Bir kavim, aşiret veya ülkenin başı. 3. Prens, şehzade.
|
| Ferih |
Ar. |
Erkek |
Çok mutlu, sevinçli.
|
| İzzettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin değeri, gücü ve ululuğu.
|
| Kuddusi |
Ar. |
Erkek |
Kutsal niteliklere ulaşmış olan kimse.
|
| Mensur |
Ar. |
Erkek |
1. Saçılmış, dağılmış. 2. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz.
|
| Mümtaz |
Ar. |
Erkek |
1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin.
|
| Nezahet |
Ar. |
Kız |
Temizlik, ahlak temizliği.
|
| Satvet |
Ar. |
Erkek |
Ezici kuvvet, zorluluk.
|
| Zafir |
Ar. |
Erkek |
Zafer kazanan, üstün gelen.
|
| Abdülcemal |
Ar. |
Erkek |
Güzellikleri kendinde toplayan Tanrı'nın kulu.
|
| Alime |
Ar. |
Kız |
Bilgin kadın.
|
| Feriha |
Ar. |
Kız |
Ferah, rahat, sevinçli.
|
| Kudret |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Güç, kuvvet. 2. Allah'ın gücü. 3. Varlık, zenginlik. 4. Allah yapısı. 5. Yetenek
|