Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Memduha | Ar. | Kız | Övülmüş, övülecek. |
Memnun | Ar. | Erkek | 1. Sevimli, sevinçli. 2. Razı olan, kabul eden. |
Memnune | Ar. | Kız | 1. Sevinmiş, sevinçli. 2. Razı olan, kabul eden. |
Memun | Ar. | Erkek | Korkusuz, tehlikesiz, sağlam. |
Menaf | Ar. | Erkek | 1. Dağın sivri tepesi. 2. Arap tarihinde Kureyş kabilesini oluşturan boylardan biri. |
Mennan | Ar. | Erkek | 1. Çok ihsan eden, veren. 2. Tanrının adlarındandır. |
Mensup | Ar. | Erkek | Bir kimseyle, bir şeyle ilgisi veya bağıntısı bulunan. |
Mensur | Ar. | Erkek | 1. Saçılmış, dağılmış. 2. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz. |
Mensure | Ar. | Kız | Saçılmış, dağılmış. |
Menşur | Ar. | Erkek | 1. Dağıtılmış, yayılmış, neşrolunmuş. 2. Eskiden padişahların verdiği vezirlik. |
Menşure | Ar. | Kız | Dağıtılmış, yayılmış, neşrolunmuş. |
Menzur | Ar. | Erkek | 1. Adanmış, söz verilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş. |
Menzure | Ar. | Kız | 1. Adanmış, söz verilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş. |
Meram | Ar. | Kız | İstek, niyet, amaç. |
Mercan | Ar. | Kız | 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü. |
Mergube | Ar. | Kız | Sevilen, beğenilen, aranılan. |