Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Seyhun | Ar. | Erkek | Akarsu. |
Seyit | Ar. | Erkek | 1. Bir topluluğun ileri gelen kişisi. 2. Hz. Muhammed´in soyundan olan kimse. |
Seylân | Ar. | Kız/Erkek | Akma, akış. |
Seyran | Ar. | Kız/Erkek | Gezme, bakıp seyretme. |
Seyyal | Ar. | Kız | Akıcı, akan, akışkan. |
Seyyare | Ar. | Kız | 1. Gezegen. 2. Kervan, kafile. |
Seyyide | Ar. | Kız | Saygın, muhterem kadın. |
Sıddık | Ar. | Erkek | Hiç yalan söylemeyen, doğru konuşan, sözünün eri. |
Sıddıka | Ar. | Kız | 1. Çok doğru, yalan söylemeyen. 2. Hz. Ayşenin lakabı. 3. Hz. Meryemin lakabı. |
Sıdıka | Ar. | Kız | bk. Sıddıka |
Sıdkı | Ar. | Erkek | İçi, yüreği temiz, doğru kimse. |
Sıdkıye | Ar. | Kız | İçi, yüreği temiz, doğru kimse. |
Sırat | Ar. | Erkek | 1. Yol. 2. Cehennemin üzerinde kurulmuş olduğuna inanılan dar ve geçilmesi güç köprü. |
Sırrı | Ar. | Erkek | Sır saklamasını bilen kimse. |
Sırriye | Ar. | Kız | Sır saklamasını bilen kimse. |
Sıtkı | Ar. | Erkek | bk. Sıdkı |