Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Vurgun | T. | Erkek | Birine tutkun, âşık. |
Yabalak | T. | Erkek | 1. Yabancı. 2. Issız kır,ova. 3. Dışan, başka ülke, gurbet. 4. Ekin Tarlası. |
Yaban | T. | Erkek | 1. Yabancı. 2. Issız kır,ova. 3. Dışarı, başka ülke, gurbet. 4. Ekin tarlası. |
Yabar | T. | Erkek | Güzel koku, misk. |
Yabgu | T. | Erkek | Yol gösterici, kılavuz. |
Yabız | T. | Erkek | bk. Yavuz |
Yada | T. | Kız/Erkek | 1. Büyü,sihir, afsun. 2. Kutsal.3. Türklerde geçmişte büyü yapımında kullanılan yeşim taşı. |
Yadacı | T. | Erkek | 1. Büyücü, sihirbaz.2. Hekim. |
Yağan | T. | Kız/Erkek | Yağmur, kar |
Yağın | T. | Erkek | Yağmur. |
Yağınalp | T. | Erkek | Hareketli yiğit. |
Yağısıyan | T. | Erkek | Düşmanı yenen, zafer kazanan. |
Yağış | T. | Kız | Yağmur, kar, dolunun yağması. |
Yağız | T. | Erkek | 1. Esmer. 2. Doru. 3. Yiğit. 4. Bakımlı hayvan. |
Yağızalp | T. | Erkek | Esmer, güçlü yiğit. |
Yağızbay | T. | Erkek | Esmer kimse. |