| Karayel |
T. |
Erkek |
Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
|
| Kardan |
T. |
Kız |
Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
|
| Kardelen |
T. |
Kız |
Baharın müjdecisi bir çiçek.
|
| Kardeş |
T. |
Erkek |
1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
|
| Kargı |
T. |
Erkek |
1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
|
| Kargın |
T. |
Erkek |
1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
|
| Kargınalp |
T. |
Erkek |
Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
|
| Karhan |
T. |
Erkek |
bk. Karahan
|
| Karık |
T. |
Erkek |
1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
|
| Karındaş |
T. |
Erkek |
Kardeş.
|
| Karlık |
T. |
Erkek |
Kar kuyusu.
|
| Karlu |
T. |
Erkek |
Karlı.
|
| Karluk |
T. |
Erkek |
Türk boylarından biri.
|
| Karlukhan |
T. |
Erkek |
Karluk boyunun hanı.
|
| Kartal |
T. |
Erkek |
Kartalgillerden, çok güçlü, iri, yırtıcı kuş.
|
| Kartay |
T. |
Erkek |
Yaşlı, pir.
|