Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kırtay | T. | Erkek | Saçlarona ak düşmüş kimse. |
Oner | T. | Erkek | On kişi. |
Özayhan | T. | Erkek | Özünde hükümdarlık olan kimse. |
Sezgi | T. | Kız/Erkek | Sezme, anlama yeteneği, seziş. |
Tekeş | T. | Erkek | Cenkçi, savaşkan. |
Tuğkan | T. | Erkek | Soyu savaşçı olan kimse. |
Ulu | T. | Erkek | 1. Erdemleri bakımından çok büyük, yüce. 2. Zengin.3. Saygın. |
Üstek | T. | Erkek | Yüksek, yüce. |
Yayalp | T. | Erkek | Sert, kuvvetli yiğit. |
Acabey | T. | Erkek | Aca ve bey sözlerinden oluşan bir ad. |
Akgiray | T. | Erkek | Dürüst han veya prens. |
Alpkutlu | T. | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli, kutlu kimse. |
Baştugay | T. | Erkek | Önemli olan tugay. |
Burukbay | T. | Erkek | Gücenmiş, kırılmış zengin kimse. |
Çağkan | T. | Erkek | Canlı, dinamik, çalışkan kimse. |
Dede | T. | Erkek | 1. Babanın veya ananın babası. 2. Ata. 3. Mevlevi tarikatında çile doldurmuş dervişlere verilen san. |