Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Yayak | T. | Erkek | Yürüyerek giden, yaya, piyade, binitsiz. |
Acabay | T. | Erkek | Aca ve bay sözlerinden oluşan bir ad. |
Akgil | T. | Erkek | Temiz soylu kimse. |
Alpkın | T. | Erkek | Yiğit, cesur, yürekli kimse. |
Asutay | T. | Erkek | Hırçın tay. |
Baştemir | T. | Erkek | bk. Başdemir |
Buruk | T. | Erkek | 1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga. |
Çağır | T. | Erkek | 1. Şıra. 2. Çakır. 3. Dar yol, küçük yol. |
Daylak | T. | Erkek | 1. Sakalı, bıyığı çıkmamış delikanlı. 2. İnce uzun boylu kimse. |
Dölensoy | T. | Erkek | Sakin, huzurlu bir soydan gelen kimse. |
Erbay | T. | Kız/Erkek | Saygın, zengin kimse. |
Ertut | T. | Erkek | "Yiğit olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad. |
Güçhan | T. | Erkek | Güçlü hükümdar. |
Günak | T. | Erkek | İyi, hayırlı, mutlu gün. |
İlbastı | T. | Erkek | bk. İlbasan |
Kaner | T. | Erkek | Soyu yiğit olsn kimse. |