| Mucip |
Ar. |
Erkek |
1. Gerektiren, lâzım kılan. 2. Neden, sebep.
|
| Mucit |
Ar. |
Erkek |
Yeni bir buluş ortaya koyan, icat eden kimse.
|
| Muğdat |
Ar. |
Erkek |
Çorak su.
|
| Muhacir |
Ar. |
Erkek |
Göç eden, göçmen.
|
| Muhammed |
Ar. |
Erkek |
bk. Muhammet
|
| Muhammet |
Ar. |
Erkek |
1. Övülmüş. 2. Hz. Muhammed'in adlarından biri.
|
| Muharrem |
Ar. |
Erkek |
1. Haram kılınmış. 2. Ay takviminin birinci ayı, aşure ayı.
|
| Muhibbi |
Ar. |
Erkek |
Sevgi duyan, dost.
|
| Muhip |
Ar. |
Erkek |
Seven, sevgi besleyen, dost.
|
| Muhittin |
Ar. |
Erkek |
Dini canlandıran, dini ihya eden.
|
| Muhlis |
Ar. |
Erkek |
1. Katkısız, halis. 2. İçten, samimi, dost canlısı.
|
| Muhsin |
Ar. |
Erkek |
İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden.
|
| Muhtar |
Ar. |
Erkek |
1. Seçilmiş, seçkin. 2. Davranışlarında özgür olan, dilediğini yapan. 3. Köy ya da mahalle işlerine bakmak için halkın seçtiği kimse.
|
| Muhterem |
Ar. |
Kız/Erkek |
Saygıdeğer, saygın.
|
| Muhteşem |
Ar. |
Kız/Erkek |
Gösterişli, görkemli.
|
| Muhyi |
Ar. |
Erkek |
Dirilten, canlandıran, yaşam veren.
|