| Mehcur |
Ar. |
Erkek |
1. Bırakılmış, unutulmuş. 2. Uzaklaşmış, ayrılmış.
|
| Mehdi |
Ar. |
Erkek |
Doğru yolu bulan, hidayete eren.
|
| Mehip |
Ar. |
Erkek |
1. Heybetli, azametli. 2. Aslan.
|
| Mehti |
Ar. |
Erkek |
bk. Mehdi
|
| Mekin |
Ar. |
Erkek |
1. Vakarlı, temkinli, güç sahibi kimse. 2. Oturan, yerleşen.
|
| Mekki |
Ar. |
Erkek |
1. Mekkeli. 2. Mekke'yle ilgili.
|
| Melih |
Ar. |
Erkek |
Güzel, şirin, sevimli.
|
| Melik |
Ar. |
Erkek |
1. Hükümdar, hakan. 2. Tanrı adlarındandır.
|
| Melûl |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Usanmış, bıkmış. 2. Hüzünlü, mahzun.
|
| Memduh |
Ar. |
Erkek |
Övülmüş, övülecek.
|
| Memnun |
Ar. |
Erkek |
1. Sevimli, sevinçli. 2. Razı olan, kabul eden.
|
| Memun |
Ar. |
Erkek |
Korkusuz, tehlikesiz, sağlam.
|
| Menaf |
Ar. |
Erkek |
1. Dağın sivri tepesi. 2. Arap tarihinde Kureyş kabilesini oluşturan boylardan biri.
|
| Mennan |
Ar. |
Erkek |
1. Çok ihsan eden, veren. 2. Tanrının adlarındandır.
|
| Mensup |
Ar. |
Erkek |
Bir kimseyle, bir şeyle ilgisi veya bağıntısı bulunan.
|
| Mensur |
Ar. |
Erkek |
1. Saçılmış, dağılmış. 2. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz.
|