| Çeliktürk |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli Türk.
|
| Çelikyay |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelikyürek |
T. |
Erkek |
Cesur, soğukkanlı kimse.
|
| Çelim |
T. |
Erkek |
1. Güç, kuvvet. 2. Tavır, çalım.
|
| Çeltik |
T. |
Erkek |
1. Kabuğu ayıklanmış pirinç. 2. Dokunaklı söz. 3. Çoban yamağı.
|
| Çender |
T. |
Erkek |
bk. Çandar
|
| Çengiz |
T. |
Erkek |
bk. Cengiz
|
| Çepni |
T. |
Erkek |
1. Dağ köylüsü. 2. Oğuzların Üçok koluna bağlı bir Türk Boyu.
|
| Çerçi |
T. |
Erkek |
Köylerde dolaşarak ufak tefek eşya satan gezgin satıcı.
|
| Çeri |
T. |
Erkek |
1. Asker, ordu. 2. Savaş.
|
| Çerkez |
T. |
Erkek |
Kafkasya'nın yerli boylarından birinin adı ve bu boydan olan kimse.
|
| Çerme |
T. |
Erkek |
1. Çay kıyılarında sulu ve yeşil yer. 2. Akarsuların topraktan çıkan sızıntısı. 3. Kaynak.
|
| Çetik |
T. |
Erkek |
1. Yünden örülmüş terlik, mes. 2. Çarık. 3. Çocuk ayakkabısı. 4. Çekirge. 5. Fidan.
|
| Çetin |
T. |
Erkek |
1. Sert, inatçı. 2. Sarp, engelli. 3. Çözümlenmesi güç. 4. Hayırsız.
|
| Çetinalp |
T. |
Erkek |
Sert, inatçı yiğit.
|
| Çetinay |
T. |
Erkek |
Sert, inatçı kimse.
|