| Çakıl |
T. |
Erkek |
Küçük veya orta boyda taş parçası.
|
| Çakım |
T. |
Erkek |
1. Şimşek, kıvılcım 2. Yığın.
|
| Çakın |
T. |
Erkek |
1. Şimşek, kıvılcım. 2. Mavi gözlü.
|
| Çakır |
T. |
Kız/Erkek |
1. Mavimsi, mavi benekli, gri göz rengi. 2. Bir doğan cinsi. 3. Gönül, iç, can.
|
| Çakırbey |
T. |
Erkek |
Yiğit, cesur, gözü pek bey.
|
| Çakırca |
T. |
Erkek |
Çakıra benzeyen.
|
| Çakırer |
T. |
Erkek |
Cesur, yiğit kimse.
|
| Çakmak |
T. |
Erkek |
1. Taşa vurulup kıvılcım çıkaran çelik parçası. 2. Tutuşturma aygıtı.
|
| Çakman |
T. |
Erkek |
Amacına erişen, ulaşan kimse
|
| Çakmur |
T. |
Erkek |
1. Yarı uykulu bakış. 2. Sert taş 3. Pinti.
|
| Çalapkulu |
T. |
Erkek |
Tanrı kulu.
|
| Çalapöver |
T. |
Erkek |
Tanrı över.
|
| Çalapverdi |
T. |
Erkek |
Tanrı verdi.
|
| Çalgan |
T. |
Erkek |
Yatağı taşlık olan ve gürültüyle akan su.
|
| Çalıkbey |
T. |
Erkek |
Sağlığı yerinde olmayan bey.
|
| Çalım |
T. |
Kız/Erkek |
1. Gösterişli tavır, kurulma. 2. Kılıcın keskin tarafı. 3. İlgi. 4. Vuruş.
|