| Meşkûre |
Ar. |
Kız |
1. Beğenilmiş, övülmüş. 2. Teşekkür edilmeye değer olan.
|
| Müzehher |
Ar. |
Kız |
Çiçekli, çiçek açmış.
|
| Sabire |
Ar. |
Kız |
Dayanan, sabreden.
|
| Seyyide |
Ar. |
Kız |
Saygın, muhterem kadın.
|
| Tuba |
Ar. |
Kız |
1. Güzellik, iyilik, hoşluk. 2. Cennette bulunduğuna inanılan, kökü yukarıda, dalları aşağıda büyük bir ağaç.
|
| Haticenur |
Ar. |
Kız |
Erken doğan güzel kız çocuğu.
|
| Kâmile |
Ar. |
Kız |
1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili. 3. Bütün, tam, eksiksiz.
|
| Lâtife |
Ar. |
Kız |
1. Yumuşak, hoş, güzel, sevimli. 2. Güldüren, tuhaf ve güzel söz, şaka.
|
| Müzeyyen |
Ar. |
Kız |
Süslenmiş, bezenmiş, süslü.
|
| Nur |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Aydınlık, ışık, parıltı. 2. Tanrısal bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık. 3. Kur´an-ı Kerim.
|
| Sabiye |
Ar. |
Kız |
Küçük kız, kız çocuğu.
|
| Süveyda |
Ar. |
Kız |
Kalbin ortasında var olduğuna inanılan siyah benek.
|
| Abiye |
Ar. |
Kız |
1. Güzel, zarif, ince. 2. Yüzünü örtü ile örten utangaç kadın.
|
| Hatife |
Ar. |
Kız |
1. Sesi işitilip de kendisi görünmeyen kimse. 2. Çağıran, seslenen.
|
| Lebibe |
Ar. |
Kız |
Akıllı, uyanık, zeki.
|
| Methiye |
Ar. |
Kız |
1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
|