| Doğuhan |
T. |
Erkek |
Doğuda bulunan hükümdar.
|
| Doğuer |
T. |
Erkek |
Doğuda bulunan kimse.
|
| Doğudan |
T. |
Erkek |
Doğu yönünden.
|
| Doğu |
T. |
Kız/Erkek |
Güneşin doğduğu yön, gündoğusu.
|
| Doğruöz |
T. |
Erkek |
Özü dürüst ve namuslu olan kimse.
|
| Doğruol |
T. |
Erkek |
"Dürüst ve namuslu ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Doğruer |
T. |
Erkek |
Doğruluğuyla tanınan kimse.
|
| Doğruel |
T. |
Erkek |
Eline ayağına düzgün olan kimse.
|
| Doğru |
T. |
Erkek |
1. Gerçek, yalan olmayan. 2. Akla, mantığa uygun. 3. Dürüst, namuslu, ahlaklı.
|
| Doğay |
T. |
Kız |
"Ey ay, artık doğ, kendini göster" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Doğantimur |
T. |
Erkek |
Doğan, dünyaya gelen güçlü kimse.
|
| Doğantan |
T. |
Erkek |
Şafak vakti.
|
| Doğanşah |
T.+Far. |
Erkek |
Doğan, dünyaya gelen hükümdar.
|
| Doğannur |
T.+Ar. |
Kız |
Nur gibi parlak olarak doğan.
|
| Doğanhan |
T. |
Erkek |
Doğan, dünyaya gelen hükümdar.
|
| Doğangün |
T. |
Erkek |
Doğan güneş gibi parlak olan.
|