| Akkın |
T. |
Erkek |
1. Beyaz kılıç kabı. 2. İstekli, gönüllü, tutkun. 3. Akan su. 4. Açık, düzgün, pürüzsüz. 5. Az eğimli, düzgün, engebesiz yol veya toprak. 6. Kolaylıkla yapılan, çabuk ilerleyen, akıcı iş. 7. Yolunda, yoluna girmiş, olurunda iş.
|
| Akkılıç |
T. |
Erkek |
Beyaz kılıç.
|
| Akkemik |
T. |
Erkek |
Soyu temiz olan kimse.
|
| Akkaynak |
T. |
Erkek |
Temiz, kirli olmayan kaynak.
|
| Akkaya |
T. |
Erkek |
Ak" ve "kaya" sözlerinden oluşan bir ad.
|
| Akkaş |
T. |
Erkek |
1. Yeşim taşının beyazı. 2. Şöhret, lakap. 3. Haşhaş, afyon.
|
| Akkar |
T. |
Kız |
Kar gibi beyaz olan.
|
| Akkan |
T. |
Erkek |
1. Temiz soylu. 2. Bilen, bilgili.
|
| Akkadın |
T. |
Kız |
Namuslu, dürüst kadın.
|
| Akipek |
T. |
Kız |
Beyaz ipek.
|
| Akinci |
T. |
Kız |
Beyaz inci.
|
| Akıntan |
T. |
Erkek |
Tan yeri ağarırken yapılan akın.
|
| Akıneri |
T. |
Erkek |
Akıncı, savaşçı.
|
| Akıner |
T. |
Erkek |
Akın yapan er.
|
| Akıncıbay |
T. |
Erkek |
Düşman ülkesine akın yapan savaşçı kimse.
|
| Akıncı |
T. |
Erkek |
Düşman ülkesine akın yapan savaşçı.
|