| Dağtekin |
T. |
Erkek |
Dağlara hükmeden hükümdar.
|
| Dağhan |
T. |
Erkek |
Eski Türklerde dağ Tanrısı.
|
| Dağdelen |
T. |
Erkek |
Dağları delen, çok kararlı ve çalışkan kimse.
|
| Dağaşan |
T. |
Erkek |
Dağları aşan, korkusuzca dolaşan kimse.
|
| Dağa |
T. |
Erkek |
Yayla, yüksek yer.
|
| Dağ |
T. |
Erkek |
Çevresindeki araziye göre çok yüksek olan toprak, kaya
|
| Dadaş |
T. |
Erkek |
1. Erkek kardeş. 2. Yiğit, delikanlı, babayiğit kimse. 3. Mert, cesur. 4. Arkadaş, dost.
|
| Dadak |
T. |
Erkek |
1. Büyük kardeş, ağabey. 2. Bebek. 3. Bir yiyeceğin tadına bakmak için yenilen parçası, tadımlık. 4. Şeker, akide şekeri.
|
| Çuvaş |
T. |
Erkek |
1. Güneş. 2. Güneşli yer. 3. Açık hava. 4. Çadır. 5. Rusya'da yaşayan bir Türk kavminin adı. 6. Yoksul.
|
| Çulpan |
T. |
Erkek |
bk. Çolpan
|
| Çuğa |
T. |
Erkek |
Cesur, kahraman.
|
| Çöyür |
T. |
Erkek |
Fidan.
|
| Çölbey |
T. |
Erkek |
Çölde yaşayan bey.
|
| Çökermiş |
T. |
Erkek |
Yaşlı, yaşlanmış, ihtiyar kimse.
|
| Çoturay |
T. |
Erkek |
Kısa boylu, sağlam, güçlü kimse.
|
| Çotur |
T. |
Erkek |
1. Kısa boylu, sağlam, güçlü kimse. 2. Yassı, buruşuk. 3. Fundalık.
|