Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Hanbeğendi | T. | Kız | "Hanın hoşuna gitti anlamında kullanılan bir ad. |
Hanbegüm | T. | Kız | Hanın karısı, hükümdar eşi |
Hanalp | T. | Erkek | Yiğit, cesur hükümdar. |
Han | T. | Erkek | 1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san. |
Güzey | T. | Kız | Gölgede kalan, az güneş alan yer. |
Güzelce | T. | Kız | 1.Güzele yakın, güzel gibi. 2.İyice, adamakıllı. |
Güzelay | T. | Kız | Güzel kimse. |
Güzel | T. | Kız | Hoşa giden, hayranlık uyandıran, beğenilen. |
Güze | T. | Kız | bk. Göze |
Güzay | T. | Kız | Sonbahar ayı. |
Güz | T. | Kız | Sonbahar. |
Güvercin | T. | Kız | 1. Dünyanın pek çok yerinde rastlanan, hızlı ve uzun zaman uçabilen, çoğu evcilleşmiş kuş. 2. Barış simgesi. |
Güvenç | T. | Kız/Erkek | 1. Güvenme duygusu. 2. Sevinçli. 3. Dayanak, arka, yardım. |
Güvenay | T. | Kız | Güvenilen güzel. |
Güven | T. | Kız/Erkek | Korku, çekinme ve kuşku duymadan inanma ve bağlanma duygusu, sevinç, mutluluk. |
Gürşen | T. | Kız | Çokça neşeli ve şen olan kimse. |