| Selekmen |
T. |
Erkek |
bk. Selekman
|
| Selekman |
T. |
Erkek |
Cömert, eli açık kimse.
|
| Selek |
T. |
Erkek |
1. Eli açık, cömert. 2. Düzensiz, savruk.
|
| Selçukkan |
T. |
Erkek |
Güzel konuşanların soyundan gelen kimse..
|
| Selçuker |
T. |
Erkek |
Güzel konuşan kimse.
|
| Selçuk |
T. |
Kız/Erkek |
Güzel konuşma yeteneği olan, uz dilli.
|
| Selcen |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
1. Hareketli, coşkulu kimse. 2. İyi huylu ve maharetli.
|
| Selâtin |
Ar. |
Erkek |
Sultanlar.
|
| Selâmullah |
Ar. |
Erkek |
Tanrının selamı.
|
| Selâmi |
Ar. |
Erkek |
İyilik, barış ve rahatlıkla ilgili.
|
| Selâmettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin kurtuluşu.
|
| Selâmet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Esenlik. 2. Her türlü korku, tasa ve tehlikeden uzak, güvenlik içinde olma. 3. Kurtulma, kurtuluş.
|
| Selâm |
Ar. |
Erkek |
1. Barış, rahatlık. 2. Sonu iyi ve hayırlı çıkma.
|
| Selâhi |
Ar. |
Erkek |
1. Barış, rahatlık. 2. Sonu iyi ve hayırlı çıkma. 3. Esenleme.
|
| Selâhattin |
Ar. |
Erkek |
Dinine bağlı kimse.
|
| Selâh |
Ar. |
Erkek |
bk. Salâh
|