Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Selekmen | T. | Erkek | bk. Selekman |
Selekman | T. | Erkek | Cömert, eli açık kimse. |
Selek | T. | Erkek | 1. Eli açık, cömert. 2. Düzensiz, savruk. |
Selçukkan | T. | Erkek | Güzel konuşanların soyundan gelen kimse.. |
Selçuker | T. | Erkek | Güzel konuşan kimse. |
Selçuk | T. | Kız/Erkek | Güzel konuşma yeteneği olan, uz dilli. |
Selcen | Ar.+Far. | Kız/Erkek | 1. Hareketli, coşkulu kimse. 2. İyi huylu ve maharetli. |
Selâtin | Ar. | Erkek | Sultanlar. |
Selâmullah | Ar. | Erkek | Tanrının selamı. |
Selâmi | Ar. | Erkek | İyilik, barış ve rahatlıkla ilgili. |
Selâmettin | Ar. | Erkek | Dinin kurtuluşu. |
Selâmet | Ar. | Kız/Erkek | 1. Esenlik. 2. Her türlü korku, tasa ve tehlikeden uzak, güvenlik içinde olma. 3. Kurtulma, kurtuluş. |
Selâm | Ar. | Erkek | 1. Barış, rahatlık. 2. Sonu iyi ve hayırlı çıkma. |
Selâhi | Ar. | Erkek | 1. Barış, rahatlık. 2. Sonu iyi ve hayırlı çıkma. 3. Esenleme. |
Selâhattin | Ar. | Erkek | Dinine bağlı kimse. |
Selâh | Ar. | Erkek | bk. Salâh |