Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Emri | Ar. | Erkek | Emirle ilgili. |
Emran | Ar. | Erkek | Kürkler, hayvan derileri. |
Emrah | Ar. | Erkek | 1. Saz çalıp oynayan. 2. Erzurum'da doğmuş ünlü bir halk ozanı. |
Emir | Ar. | Erkek | 1. Buyruk, komut. 2. Bir kavim, aşiret veya ülkenin başı. 3. Prens, şehzade. |
Emin | Ar. | Erkek | 1. İnanılır, güvenilir. 2. Sakıncasız, tehlikesiz. 3. Kuşkusu olmayan. |
Emet | Ar. | Erkek | Son, sonuç. |
Emcet | Ar. | Erkek | Çok şerefli, onurlu. |
Embiya | Ar. | Erkek | bk. Enbiya |
Emanullah | Ar. | Erkek | Allahın güvendiği kişi. |
Emanet | Ar. | Kız/Erkek | 1. Korunmak için birine veya bir yere bırakılan kimse. 2. Can. |
Elvan | Ar. | Kız/Erkek | 1. Renkler, çeşitler. 2. Rengârenk. |
Elhan | Ar. | Erkek | Nağmeler, ezgiler. |
Elfaz | Ar. | Erkek | Sözcükler, sözler. |
Ekrem | Ar. | Erkek | 1. Çok cömert, eli çok açık. 2. Çok onurlu. |
Ekmel | Ar. | Erkek | Eksiksiz, olgun, en uygun. |
Ekber | Ar. | Erkek | En büyük, çok büyük. |