| Fahri |
Ar. |
Erkek |
1. Onurla ilgili, onursal. 2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet.
|
| Fahrettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin övünç kaynağı.
|
| Fahir |
Ar. |
Erkek |
1. Şanlı, şerefli, onurlu. 2. Övünen, iftihar eden. 3. Parlak, gösterişli, güzel.
|
| Fahim |
Ar. |
Erkek |
1. Büyük, ulu. 2. Onurlu, saygın. 3. Anlayışlı, akıllı.
|
| Fadıl |
Ar. |
Erkek |
bk. Fazıl
|
| Ezel |
Ar. |
Kız/Erkek |
Başlangıcı, öncesi olmayan geçmiş zaman, öncesizlik.
|
| Eyyam |
Ar. |
Erkek |
1. Günler, gündüzler. 2. Zaman. 3. Sözü geçerlik, nüfuz.
|
| Eyüp |
Ar. |
Erkek |
1. Çok ıstırap çeken kimse.2. Kuranda adı geçen ve "sabırlı insan" örneği olarak gösterilen peygamber.
|
| Eymen |
Ar. |
Erkek |
1. Daha uğurlu, daha bereketli.2. Sağ tarafta olan.
|
| Eylül |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Kendisine tapınılan, ibadet edilen.2. Yılın dokuzuncu ayı.
|
| Evliya |
Ar. |
Erkek |
1. Erenler, ermişler. 2. Koruyanlar, himaye edenler. 3. Allaha yakın olanlar.
|
| Evhat |
Ar. |
Erkek |
Tek, yegâne, biricik.
|
| Ethem |
Ar. |
Erkek |
bk. Edhem
|
| Eşref |
Ar. |
Erkek |
Çok onurlu, çok şerefli kimse.
|
| Eşraf |
Ar. |
Erkek |
1. Şerefli, saygın kimseler. 2. Bir yerin zenginleri, sözü geçenler.
|
| Eşfak |
Ar. |
Erkek |
Çok şefkatli, çok sevecen kimse.
|