Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Türkalp | T. | Erkek | Yiğit Türk. |
Türk | T. | Erkek | 1. Güç, kuvvet. 2. Güzel, civan. 3. Türk soyundan gelen halk. 4. Adam, insan. |
Türgün | T. | Erkek | Günün töresi. |
Türev | T. | Erkek | Oluşan, ortaya çıkan, türeyen. |
Türemen | T. | Erkek | Yasa adamı, hukukçu. |
Türeli | T. | Erkek | Güzel. |
Türel | T. | Erkek | Hukukla ilgili, hukuksal. |
Türek | T. | Erkek | Tepeliklerin ortasındaki çıkıntı. |
Türehan | T. | Erkek | Törelere bağlı hükümdar. |
Türe | T. | Erkek | 1. Görenek, gelenek, töre. 2. Subay, komutan. 3. Hak ve hukuka uygunluk, adalet. |
Tüney | T. | Erkek | 1. Öğle güneşi alan yer. 2. Güneş battıktan sonraki zaman. 3. Güneşli yer. |
Tüner | T. | Erkek | Gece adamı. |
Tünaydın | T. | Kız/Erkek | Akşamları söylenen iyi dilek ve selâmlama sözü. |
Tünay | T. | Kız/Erkek | Gece ve ay. |
Tünal | T. | Erkek | "Geceleyin al" anlamında kullanılan bir ad. |
Tünak | T. | Erkek | Işıklı, mehtaplı gece. |