| Çağlayan |
T. |
Kız/Erkek |
Küçük bir akarsuyun çok yüksek olmayan bir yerden dökülüp aktığı yer.
|
| Çağlasın |
T. |
Kız/Erkek |
"Coşsun, çağlasın" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Çağlar |
T. |
Kız/Erkek |
1. Çağlayan. 2. Coşkulu, canlı kimse.
|
| Çağlak |
T. |
Kız/Erkek |
1. Şelale, çağlayan. 2. Yırtıcı kuş, çaylak.
|
| Çağla |
T. |
Kız/Erkek |
1. Badem, kayısı, erik gibi çekirdekli yemişlerin ham durumu. 2. "Coşkulu ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Çağın |
T. |
Kız/Erkek |
Yıldırım, şimşek.
|
| Çağıl |
T. |
Kız/Erkek |
1. Çağla ilgili. 2. Çakıl. 3. Çağla.
|
| Çağdaş |
T. |
Kız/Erkek |
1. Aynı çağda yaşayan. 2. Bulunulan çağın koşullarına uygun olan. 3. Yaşıt.
|
| Canik |
T. |
Kız |
1. Atik, çevik. 2. Gözü açık ve becerikli.
|
| Canıpek |
T. |
Kız |
Acıya, sıkıntıya karşı dayanıklı olan kimse.
|
| Canaş |
T. |
Kız |
Sevgili, dost, arkadaş.
|
| Bütün |
T. |
Kız/Erkek |
Eksiksiz, tüm.
|
| Bürümcek |
T. |
Kız |
Ham ipekten dokunmuş ince bez.
|
| Bürgü |
T. |
Kız |
1. Baş örtüsü. 2. Çarşaf, atkı. 3. İnce perde.
|
| Bürge |
T. |
Kız/Erkek |
1. Pire. 2. Bir yerde duramayan canlı, taşkın kimse. 3. Keklik. 4. Bahşiş, armağan.
|
| Bürçin |
T. |
Kız |
bk. Burçin
|