Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Doğu | T. | Kız/Erkek | Güneşin doğduğu yön, gündoğusu. |
Doğay | T. | Kız | "Ey ay, artık doğ, kendini göster" anlamında kullanılan bir ad. |
Doğanbike | T. | Kız | Doğan, dünyaya gelen ız. |
Doğanay | T. | Kız/Erkek | 1. Doğan, dünyaya gelen kimse2. Ayın ilk günleri. |
Doğa | T. | Kız/Erkek | 1. Var olan her şeyin, canlı ve nesnelerin tümü. 2. Deniz, dağ, ova, orman vb.nin oluşturduğu fiziksel dünya. 3. Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü. |
Dirlik | T. | Kız/Erkek | 1. Huzur, erinç. 2. Yaşayış, sağlık, geçim. |
Dinçel | T. | Kız/Erkek | Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse. |
Dinçay | T. | Kız/Erkek | Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse. |
Dilmen | T. | Kız/Erkek | Dil bilen, güzel söz söyleyen. |
Dilman | T. | Kız | bk. Dilmen. |
Dilge | T. | Kız/Erkek | Güzel konuşan, hoşsohbet kimse. |
Diler | T. | Kız/Erkek | İsteyen, dilekte bulunan, dileyen. |
Dilek | T. | Kız | Dilenen, istenen şey. |
Dilege | T. | Kız | Güzel ve düzgün konuşan. |
Dil | T. | Kız/Erkek | 1. Tat alma organı. 2. İnsanların düşündüklerini ve duyduklarını bildirmek için sözcüklerle veya işaretlerle yaptıkları anlaşma. 3. Tutsak, esir. 4. Körfez, koy. |
Dikmen | T. | Kız/Erkek | 1. Koni biçiminde sivri tepe. 2. Dağların en yüksek yeri. 3. Yayla. |