| Öztekin |
T. |
Erkek |
Benzersiz kimse.
|
| Özten |
T. |
Kız |
Teni düzgün olan.
|
| Öztimur |
T. |
Erkek |
bk. Özdemir
|
| Öztin |
T. |
Erkek |
Ruhun özü.
|
| Öztinel |
T. |
Erkek |
Ruhsal yönden sağlıklı erkek.
|
| Öztiner |
T. |
Erkek |
Ruhsal yönden sağlıklı erkek.
|
| Öztoklu |
T. |
Erkek |
Gönlü doymuş kimse.
|
| Öztoygar |
T. |
Erkek |
bk. Toygar
|
| Öztuna |
T. |
Kız/Erkek |
bk. Tuna
|
| Öztunç |
T. |
Erkek |
Özü tunç gibi güçlü olan kimse.
|
| Öztürk |
T. |
Erkek |
Katıksız, saf Türk.
|
| Özü |
T. |
Erkek |
Duru, katıksız olan.
|
| Özüak |
T. |
Erkek |
Özü tertemiz olan kişi.
|
| Özüdoğru |
T. |
Erkek |
Özü doğru olan kimse.
|
| Özüm |
T. |
Kız/Erkek |
Kardeş gibi tutulup sevilen kimse.
|
| Özün |
T. |
Kız/Erkek |
1. Hakkıyla kazanılmış ün. 2. Şan.
|