Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Nazende | Far. | Kız | 1. Naz eden, nazlanan, nazlı. 2. Sevgili. |
Nazenin | Far. | Kız | 1. Cilveli, nazlı, hoş. 2. Nazlı büyütülmüş, şımarık. 3. Yapısı ince, narin. |
Nazhanım | T.+Far. | Kız | Nazlı kız. |
Nazıdil | Far. | Kız | Gönül nazı, gönül cilvesi. |
Nazım | Ar. | Erkek | 1. Düzenleyen, tanzim eden. 2. Manzum yazan. |
Nazıma | Ar. | Kız | 1. Düzenleyen, tanzim eden. 2. Manzum yazan. |
Nazır | Ar. | Erkek | 1. Bakan, gören.2. Bakan, vekil. |
Nazif | Ar. | Erkek | Temiz, pak. |
Nazife | Ar. | Kız | 1. Temiz, pak. 2. Zarif, kibar. |
Nazik | Far. | Kız/Erkek | 1. Saygılı davranan. 2. İnce yapılı, narin. |
Nazir | Ar. | Erkek | Benzer, eş, örnek. |
Nazire | Ar. | Kız | Benzer, örnek, eş. |
Nazlan | T.+Far. | Kız | "Naz yap, kendini beğendir, nazlı, cilveli ol" anlamında kullanılan bir ad. |
Nazlı | T.+Far. | Kız | Naz yapan, kendini ağıra satan, işveli, edalı. |
Nazlıcan | T.+Far. | Kız | Nazlı kimse. |
Nazlıgül | T.+Far. | Kız | Nazlı güzel. |