| Çağlan |
T. |
Erkek |
Bir ırmağın denize kavuştuğu yer.
|
| Çağlar |
T. |
Kız/Erkek |
1. Çağlayan. 2. Coşkulu, canlı kimse.
|
| Çağlasın |
T. |
Kız/Erkek |
"Coşsun, çağlasın" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Çağlayan |
T. |
Kız/Erkek |
Küçük bir akarsuyun çok yüksek olmayan bir yerden dökülüp aktığı yer.
|
| Çağlayangil |
T. |
Erkek |
Çağlayan ailesine mensup olan kimse.
|
| Çağlayantürk |
T. |
Erkek |
Çağlayan Türk.
|
| Çağlı |
T. |
Erkek |
1. Kuvvetli. 2. Namuslu.
|
| Çağman |
T. |
Erkek |
Çağın insanı.
|
| Çağnur |
T.+Ar. |
Kız |
Çağın ışık saçan bireyi.
|
| Çağrı |
T. |
Kız/Erkek |
1. Birini çağırma, davet. 2. Doğan, çakır kuşu. 3. Rütbe, unvan, san.
|
| Çağrıbey |
T. |
Erkek |
1. Çağıran bey.2. Selçuklu Devleti´nin kurucularından Horasan Meliki.
|
| Çağrınur |
T.+Ar. |
Kız |
Aydınlığa, ışığa davet eden kimse.
|
| Çağveren |
T. |
Erkek |
Yeni bir çağ açan kimse.
|
| Çakan |
T. |
Erkek |
Parıldayan, ışık veren.
|
| Çakar |
T. |
Erkek |
1. Kıvılcım. 2. Şimşek. 3. Yaman, görmüş geçirmiş kimse.
|
| Çakıl |
T. |
Erkek |
Küçük veya orta boyda taş parçası.
|