Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Hasibe | Ar. | Kız | Değerli, saygın, soyu temiz. |
Hasip | Ar. | Erkek | 1. Değerli, saygın, soyu temiz kimse. 2. Muhasebeci. |
Haslet | Ar. | Erkek | İnsanın yaradılışındaki huyu, doğası. |
Hasna | Ar. | Kız | Güzel ve namuslu kadın. |
Hasret | Ar. | Kız/Erkek | Özlem, özleyiş. |
Haşim | Ar. | Erkek | 1. Kıran, ezen, parçalayan. 2. Ekmek doğrayan. |
Haşmet | Ar. | Erkek | 1. Büyüklük, görkem. 2. Kibarlık, nezaket. 3. Alçak gönüllülük. |
Haşmettin | Ar. | Erkek | Dinin büyüklüğü, ihtişamı. |
Hatem | Ar. | Erkek | 1. Mühür. 2. Cömert. 3. Son, en son, sonuncu. |
Hatemî | Ar. | Erkek | 1. Mühürle ilgili olan. 2. Mühür yapan. 3. Cömertlik. 4. Sonuncu. |
Hatıra | Ar. | Kız | 1. Bellekte yaşamaya devam eden geçmiş izlenim, duygu veya olay. 2. Bir kimse veya olayı hatırlatan nesne, yadigâr. |
Hatice | Ar. | Kız | Erken doğan kız çocuğu. |
Haticenur | Ar. | Kız | Erken doğan güzel kız çocuğu. |
Hatif | Ar. | Erkek | 1. Sesi işitilip kendisi görülmeyen kimse. 2. Çağıran, seslenen. 3. Gaipten seslenir gibi haber veren melek. |
Hatife | Ar. | Kız | 1. Sesi işitilip de kendisi görünmeyen kimse. 2. Çağıran, seslenen. |
Hatim | Ar. | Erkek | 1. Sona erdiren, bitiren. 2. Mühürleyen, mühürleyici. 3. Sonuncu. |