| Veliye |
Ar. |
Kız |
Ermiş kadın.
|
| Veliyullah |
Ar. |
Erkek |
Ermiş kimse, Tanrının sevgili kulu.
|
| Veliyüddin |
Ar. |
Erkek |
Dindar, dinine sımsıkı bağlı kimse.
|
| Verda |
Ar. |
Kız |
Gül.
|
| Verdî |
Ar. |
Erkek |
Güle ait, gül ile ilgili.
|
| Vesamet |
Ar. |
Kız/Erkek |
Güzellik, güzel olma, güzel yüzlü olma.
|
| Vesik |
Ar. |
Erkek |
Çok sağlam, güçlü.
|
| Vesim |
Ar. |
Erkek |
Güzel yüzlü.
|
| Veyis |
Ar. |
Erkek |
Yoksulluk, muhtaçlık.
|
| Veysel |
Ar. |
Erkek |
bk. Veyis
|
| Veysi |
Ar. |
Erkek |
Yoksul, muhtaç.
|
| Vicdan |
Ar. |
Kız/Erkek |
Kişiyi kendi davranışları hakkında bir yargıda bulunmaya iten, kişinin kendi ahlak değerleri üzerine dolaysız ve kendiliğinden yargılama yapmasını sağlayan güç.
|
| Vicdani |
Ar. |
Erkek |
1. Duygu ile, vicdan ile ilgili. 2. Vicdanlı.
|
| Vildan |
Ar. |
Kız |
1. Yeni doğmuş çocuklar. 2. Kullar, köleler.
|
| Visali |
Ar. |
Erkek |
Ulaşma, kavuşma.
|
| Visam |
Ar. |
Erkek |
Damga, nişan, işaret.
|