Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Nafiz | Ar. | Erkek | 1. Delip geçen. 2. İçe işleyen, giren. 3. Etkili, sözü geçen. |
Nafize | Ar. | Kız | 1. Delip geçen. 2. İçe işleyen, giren. 3. Etkili, sözü geçen. |
Nağme | Ar. | Kız | Güzel ve uyumlu ses, ezgi. |
Nahide | Ar. | Kız | Körpe, genç kız. |
Nahire | Ar. | Kız | Ayın ilk günü veya son gecesi. |
Naibe | Ar. | Kız | Vekil, birinin yerine geçen. |
Nail | Ar. | Erkek | Muradına eren, kazanmış, ele geçirmiş. |
Naile | Ar. | Kız | Muradına eren, kazanmış, ele geçirmiş. |
Naim | Ar. | Erkek | 1. Bolluk, varlık içinde yaşayış. 2. Cennetin bir bölümü. |
Naime | Ar. | Kız | Nazlı büyütülmüş, güzel ve zarif. |
Naip | Ar. | Erkek | 1. Birinin yerine geçen. 2. Kadı. 3. Nöbet bekleyen. |
Naire | Ar. | Kız | Ateş, alev, sıcaklık. |
Nakıp | Ar. | Erkek | bk. Nakip |
Naki | Ar. | Erkek | 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, arif. |
Nakip | Ar. | Erkek | 1. Bir kavim veya kabilenin başkanı. 2. Bir tekkede, şeyhin yardımcısı olan en eski derviş veya dede |
Nakiye | Ar. | Kız | 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif. |