Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Mümtaze | Ar. | Kız | 1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin. |
Münasip | Ar. | Erkek | Uygun, yerinde, yaraşır, yakışır. |
Münci | Ar. | Erkek | Kurtarıcı, kurtaran, önder. |
Münciye | Ar. | Kız | Kurtarıcı, kurtaran, önder. |
Münevver | Ar. | Kız | 1. Aydınlatılmış, ışıklı, parlatılmış. 2. Aydın. |
Münibe | Ar. | Kız | 1. Allaha yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar. |
Münif | Ar. | Erkek | Yüksek, ulu, büyük. |
Münife | Ar. | Kız | Yüksek, ulu, büyük. |
Münim | Ar. | Erkek | 1. Nimet veren, yedirip içiren Allah. 2. Velinimet. |
Münime | Ar. | Kız | Nimet veren, yedirip içiren. |
Münip | Ar. | Erkek | 1. Tanrı´ya yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar. |
Münir | Ar. | Erkek | Nurlandıran, ışık veren, parlak. |
Münire | Ar. | Kız | Nurlandıran, ışık veren, parlak. |
Münteha | Ar. | Kız | Son, sonuç. |
Müride | Ar. | Kız | İsteyen, arzulayan. |
Mürit | Ar. | Erkek | 1. Buyuran, emreden. 2. Bir tarikat şeyhine bağlı kimse. |