| Turgut |
T. |
Erkek |
Konut, oturulacak yer.
|
| Turhan |
T. |
Erkek |
1. Soylu ve seçkin kimse. 2. Eski Türklerde vergi ödemeyen, hükümdar huzuruna izinsiz girebilen, saygın kişi.
|
| Turkan |
T. |
Erkek |
Koruyucu, muhafız.
|
| Turna |
T. |
Kız |
Turnagillerden, Avrupa ve Kuzey Afrika'da toplu olarak yaşayan, göçebe, iri bir kuş
|
| Tutel |
T. |
Erkek |
"El tut, yardım et" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Tuter |
T. |
Erkek |
"Yiğitliği, cesareti sürdür" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Tutku |
T. |
Erkek |
1. İrade ve yargıları aşan güçlü bir coşku, ihtiras.2. Güçlü istek ve eğilimin yöneldiği amaç.
|
| Tutkun |
T. |
Kız/Erkek |
1. Gönül vermiş.2. Bir şeye alışmış, bağlanmış, düşkün.
|
| Tutu |
T. |
Erkek |
Rehin.
|
| Tutuhan |
T. |
Erkek |
Rehin alan hükümdar.
|
| Tutuk |
T. |
Erkek |
1. Akıcı, rahat konuşamayan.2. Eski işlevini göremez duruma gelmiş. 3. Kısılmış, tutulmuş, kesik. 4. Kapalı, tıkalı. 5. Çekingen, sıkılgan. 6. Sıkıntılı.
|
| Tutun |
T. |
Erkek |
Ev, aile.
|
| Tutuş |
T. |
Erkek |
1. Çekişme, tartışma. 2. Savaş, mücadele. 3. Tamam, hepsi, bütün.
|
| Tuyan |
T. |
Erkek |
1. Semiz, şişman. 2. Zengin. 3. Kibirli, gururlu.
|
| Tuygun |
T. |
Erkek |
1. Genç, güçlü. 2. Çılgın, şımarık. 3. Duygulu, hassas.
|
| Tuyuğ |
T. |
Erkek |
Şiir, şarkı, türkü.
|