Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Tekebay | T. | Erkek | Mert, sözünün eri olan kimse. |
Tekebey | T. | Erkek | Mert, sözünün eri olan bey. |
Teker | T. | Erkek | Biricik, eşsiz kimse. |
Tekeş | T. | Erkek | Cenkçi, savaşkan. |
Tekil | T. | Erkek | Tek, bir. |
Tekin | T. | Erkek | 1. Tek, eşsiz. 2. Uyanık, tetikte. 3. Uslu. 4. Şehzade, prens. 5. Uğurlu. |
Tekinal | T. | Erkek | Tek ve eşsiz kimse. |
Tekinalp | T. | Erkek | Tek ve eşsiz yiğit. |
Tekinay | T. | Erkek | Biricik ve uğurlu kimse. |
Tekindağ | T. | Erkek | Uğurlu dağ. |
Tekinel | T. | Erkek | Eli uğurlu olan kimse. |
Tekiner | T. | Erkek | Tek, eşsiz ve uğurlu kimse. |
Tekinhan | T. | Erkek | Tek, eşsiz ve uğurlu hükümdar. |
Tekinsoy | T. | Erkek | Uğurlu soydan gelen kimse. |
Tekir | T. | Erkek | 1. Daire, yuvarlak. 2. Çevre, etraf, dolay. 3. Postu siyah çizgili ve benekli, kül renkli kedi. 4. Aralık ayı. |
Tekiş | T. | Erkek | 1. Her şeyin sonu, bitimi. 2. Boynuzsuz keçi. |