Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Hanbek | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli hükümdar. |
Hanbey | T. | Erkek | Hükümdar ve bey. |
Hanbike | T. | Kız | Hükümdar karısı. |
Hanbiken | T. | Kız | bk. Hanbike |
Hanım | T. | Kız | 1. Kadınlığın bütün iyi niteliklerini taşıyan kadın. 2. Kız ve kadınlara verilen bir san. 3. Eş, karı. |
Hanımkız | T. | Kız | Ağırbaşlı kız. |
Hankan | T. | Erkek | Han soyundan gelen kimse. |
Hankız | T. | Kız | Hükümdar kızı. |
Hansoy | T. | Erkek | Han soyundan gelen kimse. |
Hatun | T. | Kız | 1. Kadın. 2. Bayan, hanım. 3. Eş, zevce. 4. Eskiden yüksek kişilikli kadınlara veya hakan eşlerine verilen san. |
Hatunana | T. | Kız | Deneyimli, yaşlı, saygı gösterilen kadın. |
Hazal | T. | Kız | Kuruyup dökülen ağaç yaprakları. |
Hazel | T. | Kız | bk. Hazal |
Heper | T. | Erkek | Her zaman yiğit, yürekli olan kimse. |
Hepşen | T. | Kız | Her zaman neşeli ve mutlu olan. |
Hepyener | T. | Erkek | Her zaman üstün gelen, yenen kimse. |