| Çoğaş |
T. |
Erkek |
Güneş.
|
| Çoğay |
T. |
Erkek |
bk. Çokay
|
| Çokan |
T. |
Erkek |
1. Dağın doruğu. 2. Zirveye ulaşan.
|
| Çokar |
T. |
Erkek |
Soylu.
|
| Çokay |
T. |
Erkek |
1. Köy zengini, çiftlik sahibi. 2. Eşkıya.
|
| Çoker |
T. |
Erkek |
Gerçekten yiğit olan kimse.
|
| Çokman |
T. |
Erkek |
Topuz, gürz.
|
| Çoku |
T. |
Erkek |
bk. Çokan
|
| Çolak |
T. |
Erkek |
Eli veya kolu sakat kimse.
|
| Çolpan |
T. |
Kız/Erkek |
Çoban yıldızı, Zühre, Venüs.
|
| Çopar |
T. |
Erkek |
Dikkatsiz.
|
| Çopur |
T. |
Erkek |
1. Yüzü, çiçek hastalığından kalma küçük yara izleri taşıyan kimse. 2. Bir tür geyik. 3. Benekli antilop.
|
| Çopuralp |
T. |
Erkek |
Yüzü, çiçek hastalığından kalma küçük yara izleri taşıyan yiğit.
|
| Çora |
T. |
Erkek |
1. Bir tür toprak. 2. Her türlü yemek.
|
| Çorak |
T. |
Erkek |
Verimsiz, bitek olmayan, kıraç toprak.
|
| Çotuk |
T. |
Erkek |
Ağaç kütüğü, asma kütüğü.
|