| Uçkun |
T. |
Kız/Erkek |
1. Kıvılcım. 2. Pahalı, yüksek. 3. Uçan, çapkın. 4. Becerikli, eli tez.
|
| Uçmak |
T. |
Kız/Erkek |
1. Cennet. 2. Yar, uçurum.
|
| Uçur |
T. |
Kız/Erkek |
1. Vakit, an, 2. Fırsat. 3. Mevsim.
|
| Ufuk |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Düz arazide veya açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer. 2. Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü. 3. Çevre, dolay.
|
| Ufukay |
Ar. |
Kız/Erkek |
Ufuk ve ay.
|
| Uğan |
T. |
Kız/Erkek |
bk. Ogan
|
| Uğur |
T. |
Kız/Erkek |
1. Bazı olaylarda görülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan belirti veya bazı nesnelerde var olduğuna inanılan iyilik kaynağı.2. Bu nitelikte olduğuna inanılan şey.3. İyilik, şans, talih, baht. 4. Fırsat, tesadüf.
|
| Uğuray |
T. |
Kız/Erkek |
Uğurlu kimse.
|
| Uğurcan |
T.+Far. |
Kız/Erkek |
Uğurlu, hayırlı kimse.
|
| Uğurlu |
|
Kız/Erkek |
Uğurlu olan, iyilik getirdiğine inanılan; kutlu, kutsal.
|
| Uğursal |
T. |
Kız/Erkek |
"Uğur dağıt, uğur sal" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Uğursel |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Uğuru çok olan kimse.
|
| Uğursoy |
T. |
Kız/Erkek |
Uğurlu soydan gelen kimse.
|
| Uğurtan |
T. |
Kız/Erkek |
Tan vakti gibi uğurlu olan.
|
| Uğuş |
T. |
Kız/Erkek |
bk. Ukuş
|
| Ulcay |
Moğ. |
Kız/Erkek |
bk. Olcay
|