| Göktan |
T. |
Erkek |
Şafak vakti.
|
| Göktaş |
T. |
Erkek |
Gezegenlerin arasında hareket eden, tümüyle gaz durumuna geçmeden yeryüzüne ulaşan katı cisim.
|
| Göktay |
T. |
Erkek |
Tek, biricik.
|
| Gökten |
T. |
Erkek |
Gökten, yüksekten.
|
| Göktöre |
T. |
Erkek |
Törelere bağlı kimse.
|
| Göktuğ |
T. |
Erkek |
Savaşmayı seven kimse.
|
| Göktulga |
T. |
Erkek |
Savaşçı kimse.
|
| Göktuna |
T. |
Erkek |
Mavi suları olan Tuna.
|
| Göktunç |
T. |
Erkek |
Sağlam karakterli olan kimse.
|
| Göktürk |
T. |
Erkek |
İslamlıktan önce Orta Asya da yaşamış bir Türk ulusu.
|
| Gökyay |
T. |
Erkek |
"Işık saç" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Gönç |
T. |
Erkek |
1. Zengin, varlıklı. 2. Şen, neşeli. 3. Yiğit, kuvvetli.
|
| Göndem |
T. |
Erkek |
Uyan, itaat eden, uysal.
|
| Gönder |
T. |
Erkek |
1. Bayrak veya mızrağın sapı. 2. Kayık ve yelkenli gemilere yön vermeye yarayan, ucu madenî ağaç sopa.
|
| Gönen |
T. |
Erkek |
1. "Mutlu ol, refaha kavuş, rahat et, sevin" anlamında kullanılan bir ad.2. "Yavrum, kuzum" anlamında sevgi belirten sözcük. 3. Bolluk, bereket.
|
| Gönenç |
T. |
Kız/Erkek |
Bolluk, rahatlık ve varlık içinde yaşama.
|