| Sonnur |
T.+Ar. |
Kız |
Son doğan kız çocuk.
|
| Sonol |
T. |
Kız |
Artık çocuk istenilmediği durumlarda konulan bir ad.
|
| Sonsen |
T. |
Kız |
Artık çocuk istenilmediği durumlarda konulan bir ad.
|
| Sonsuz |
T. |
Kız/Erkek |
Sonu olmayan, sürecek olan, ebedî.
|
| Sontaç |
T.+Ar. |
Kız |
Artık çocuk istenilmediği durumlarda konulan bir ad.
|
| Sonten |
T. |
Kız |
Artık çocuk istenilmediği durumlarda konulan bir ad.
|
| Sonuç |
T. |
Kız/Erkek |
1. Bir olayın oluşturduğu başka bir olay veya durum. 2. Öz, özet.
|
| Sonver |
T. |
Kız |
Son olması istenen çocuklara verilen bir ad.
|
| Soyhan |
T. |
Kız/Erkek |
Han soyundan gelen kimse.
|
| Soykan |
T. |
Kız/Erkek |
Asil, soylu kimse.
|
| Sönmez |
T. |
Kız/Erkek |
Parlaklığını, ışığını hiç yitirmez, her zaman canlı.
|
| Sönmezay |
T. |
Kız/Erkek |
Parlaklığını, ışığını hiç yitirmez, her zaman canlı olan kimse.
|
| Sözen |
T. |
Kız/Erkek |
Güzel konuşan, söylev veren, hatip.
|
| Su |
T. |
Kız/Erkek |
Canlıların yaşamında önemli bir yeri olan, rengi, tadı, kokusu olmayan sıvı.
|
| Suat |
Ar. |
Kız/Erkek |
Mutlu.
|
| Suay |
T. |
Kız/Erkek |
Su gibi saf ve temiz kimse.
|