Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Âtike | Ar. | Kız | 1. Eski. 2. Özgür. 3. Soylu. 4. Güzel, genç kız. |
Atime | Ar. | Kız | Akşamın ilk karanlığı, karanlığın başlangıcı. |
Atiye | Ar. | Kız | 1. İhsan, lütuf, bağışlama. 2. Armağan. |
Âtiye | Ar. | Kız | Veren, bağışlayan. |
Atlas | Ar. | Kız | Yüzü parlak, sık dokunmuş bir tür ipekli kumaş. |
Avniye | Ar. | Kız | Yardım ve yardımcılıkla ilgili. |
Avunç | T. | Kız/Erkek | Avunma, teselli. |
Ay | T. | Kız/Erkek | 1. Yer yuvarlağının uydusu olan gök cismi, kamer. 2. Yılın on iki bölümünden her biri. 3. Güzel, parlak, nurlu. |
Aya | T. | Kız | Kibar hanım, hanımefendi. |
Ayaba | T. | Kız | Ay gibi parlak ve güzel ana. |
Ayaça | T. | Kız | Sevgili hanım, sevgili kibar hanım. |
Ayal | T.+Ar. | Kız | Karı, eş, zevce. |
Ayaltın | T. | Kız/Erkek | Ay ve altın gibi parlak olan. |
Ayana | T. | Kız | "Ey ana!" anlamında kullanılan bir ad. |
Ayanfer | Ar.+Far. | Kız | Gözün ışığı, göz nuru, parlaklığı. |
Ayas | T. | Kız/Erkek | bk. Ayaz |