| Seyhan |
Ar. |
Kız/Erkek |
Irmaklar.
|
| Seylân |
Ar. |
Kız/Erkek |
Akma, akış.
|
| Seyran |
Ar. |
Kız/Erkek |
Gezme, bakıp seyretme.
|
| Seyyal |
Ar. |
Kız |
Akıcı, akan, akışkan.
|
| Seyyare |
Ar. |
Kız |
1. Gezegen. 2. Kervan, kafile.
|
| Seyyide |
Ar. |
Kız |
Saygın, muhterem kadın.
|
| Sıddıka |
Ar. |
Kız |
1. Çok doğru, yalan söylemeyen. 2. Hz. Ayşenin lakabı. 3. Hz. Meryemin lakabı.
|
| Sıdıka |
Ar. |
Kız |
bk. Sıddıka
|
| Sıdkıye |
Ar. |
Kız |
İçi, yüreği temiz, doğru kimse.
|
| Sıla |
Ar. |
Kız/Erkek |
Doğup büyüdüğü yere gidip ayrı kaldığı yakınlarına kavuşma.
|
| Sırriye |
Ar. |
Kız |
Sır saklamasını bilen kimse.
|
| Sıtkıye |
Ar. |
Kız |
bk. Sıdkıye
|
| Sidre |
Ar. |
Kız |
1. Cennetteki son ağaç. 2. İnsanoğlunun bilim ve sanatta ulaşabileceği son nokta.
|
| Siret |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Bir kimsenin ahlakı, karakteri, kişiliği, davranışı. 2. Gidiş, tarz.
|
| Sitti |
Ar. |
Kız |
Hanım, kadın.
|
| Siva |
Ar. |
Kız |
Başka, gayrı, özge.
|