Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Erkoçak | T. | Erkek | Yiğit, güçlü kimse. |
İşcan | T.+Far. | Erkek | Çalışkan, becerikli, iş bilen. |
Kazgan | T. | Erkek | bk. Kazan |
Köklü | T. | Erkek | 1. Soylu, görgülü. 2. Varlıklı, kuvvetli. |
Müdrik | Ar. | Erkek | 1. İdrak eden, anlayan, aklı eren. 2. Eren, erişen. 3. Yetişmiş, olgun. |
Okay | T. | Erkek | 1. Satürn gezegeni. 2. Beğenme. |
Önemli | T. | Erkek | Önemi olan, değerli. |
Özozan | T. | Erkek | Gerçek şair. |
Reşididdin | Ar. | Erkek | Dinin olgunu, dürüst olanı, dini bütün. |
Sukuşu | T. | Erkek | Su kıyılarında yaşayan bir tür kuş. |
Taşel | T. | Erkek | Sağlam, güçlü eli olan kimse. |
Tokuz | T. | Erkek | 1. Dokuz. 2. Kalın ve sık dokunmuş kumaş. |
Türköz | T. | Erkek | Özü, aslı Türk olan. |
Yalçınkaya | T. | Erkek | Sert, güçlü kimse. |
Akarca | T. | Erkek | 1. Küçük akarsu. 2. Kaplıca. 3. Sürekli işleyen çıban. 4. Kemik veremi. |
Alçınsu | T. | Erkek | Kırmızı renkli su. |