Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Veyis | Ar. | Erkek | Yoksulluk, muhtaçlık. |
Yoğun | T. | Erkek | 1. Oylumuna oranla ağırlığı çok olan. 2. Dolu, sık. 3. Kalabalık. 4. İri, kaba, kalın. |
Sanlı | T. | Erkek | Ünlü, tanınmış kimse. |
Anlı | T. | Erkek | Ünlü, tanınmış, namlı. |
Babayiğit | T. | Erkek | 1. Yürekli kimse.2. Bir girişimde kendine güvenebilecek durumda olan kimse.3. Güçlü kuvvetli, korkusuz kimse. |
Behlül | Ar. | Erkek | 1. Çok güldüren, şakacı. 2. Hayırsever, iyi adam. |
Çeltik | T. | Erkek | 1. Kabuğu ayıklanmış pirinç. 2. Dokunaklı söz. 3. Çoban yamağı. |
Dikbaş | T. | Erkek | İnatçı, dik kafalı, direngen, gururlu kimse. |
Edgü | T. | Erkek | İyi. |
Ergunalp | T.+Far. | Erkek | Hızlı, çevik yiğit. |
Güran | T. | Erkek | "Çokça hatırla" anlamında kullanılan nir ad. |
Hüdavendigâr | Far. | Erkek | bk. Hudavendigâr |
Kasal | T. | Erkek | Kibir, gurur, övünme. |
Konuralp | T. | Erkek | Gururlu, kibirli yiğit kimse. |
Mebruk | Ar. | Erkek | 1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kimse.2. Kutlu. |
Munar | T. | Erkek | 1. Pınar, çeşme. 2. Yalnız, kimsesiz. 3. Serap. |