Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Bariz | Ar. | Erkek | Açık, gözle görülür, belirgin. |
Emran | Ar. | Erkek | Kürkler, hayvan derileri. |
Nezir | Ar. | Erkek | 1. Kendini Tanrı'ya ve ibadete adayan. 2. Bir dilekte bulunan, adak adayan. |
Abdülgaffar | Ar. | Erkek | Kullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu. |
Kabil | Ar. | Erkek | 1. Kabul eden, kabul edici. 2. Hz. Âdem'in oğlu. |
Zahit | Ar. | Erkek | Dinin buyruklarını yerine getiren, haramdan kaçınan kimse, sofu. |
Abdülgaffur | Ar. | Erkek | bk. Abdülgafur |
Emri | Ar. | Erkek | Emirle ilgili. |
Keşfi | Ar. | Erkek | 1. Keşifle ilgili.2. Keşfeden. |
Münif | Ar. | Erkek | Yüksek, ulu, büyük. |
Abdülgafur | Ar. | Erkek | Suç bağışlayan, merhamet eden Tanrı'nın kulu. |
Nidai | Ar. | Erkek | Bağıran, seslenen. |
Zaik | Ar. | Erkek | Tadıcı, tadan, tat alan. |
Abdülgani | Ar. | Erkek | Varlıklı, cömert olan Tanrı'nın kulu. |
Emrullah | Ar. | Erkek | Allah buyruğu |
Hanefi | Ar. | Erkek | Hanefi mezhebinden olan kimse. |