| Boransü |
T. |
Erkek |
Fırtına gibi asker.
|
| Gökhan |
T. |
Erkek |
Eski Türklerde gök Tanrısı.
|
| Gülmen |
T. |
Erkek |
Çok gülen, her zaman gülen kimse.
|
| Ilgar |
T. |
Erkek |
1. Çok çabuk, hızlı. 2. Hücum, akın. 3. Verilen söz. 4. Havanın parlak, açık olması. 5. Öfke.
|
| Kayral |
T. |
Erkek |
Kayrılan, himaye edilen kimse.
|
| Kozak |
T. |
Erkek |
1. Kozalak. 2. Ham meyve. 3. Güneş görmeyen, gölgede kalan yer.
|
| Okandan |
T. |
Erkek |
Tanrı'dan gelen, Tanrı'nın verdiği.
|
| Öncübay |
T. |
Erkek |
Öncü olan kimse.
|
| Sargınal |
T. |
Erkek |
"Yürekten, candan al" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Toktamış |
T. |
Erkek |
1. Bir yere yerleşmiş, oturmuş kimse. 2. Dinmiş, sakinleşmiş kimse.
|
| Ügü |
T. |
Erkek |
1. Baykuş. 2. Boş, ıssız.
|
| Yalazahan |
T. |
Erkek |
Alevli, coşkulu hükümdar.
|
| Yurtman |
T. |
Erkek |
Yurdunu çok seven kimse.
|
| Akaltan |
T. |
Erkek |
Dürüst, güvenilir sultan, padişah.
|
| Albayrak |
T. |
Erkek |
Türk bayrağı.
|
| Arıl |
T. |
Erkek |
"Temizlen, arın" anlamında kullanlıan bir ad.
|