| Özman |
T. |
Erkek |
bk. Özmen
|
| Saral |
T. |
Erkek |
"Çevresini kuşat" anlamında kullanılan bir söz.
|
| Tarkan |
T. |
Erkek |
1. İslâmlıktan önce verilmiş vekil, vezir, bey gibi san. 2. Ayrıcalıklı, saygın kişi.
|
| Tokhan |
T. |
Erkek |
Gözü tok hükümdar.
|
| Türkdoğan |
T. |
Erkek |
Türk olarak doğan.
|
| Üçkök |
T. |
Erkek |
Üç kök.
|
| Akağan |
T. |
Erkek |
Dürüstlüğüyle yükselen, yukarı çıkan kimse.
|
| Alatay |
T. |
Erkek |
Derisinde benekler olan tay.
|
| Arıker |
T. |
Erkek |
Temiz, dürüst kimse.
|
| Balbal |
T. |
Erkek |
Eski Türklerde kişinin anılması için mezarının veya bazı kurganların etrafına dikilen taş.
|
| Erkınay |
T. |
Erkek |
Çalışkan erkek.
|
| Gökel |
T. |
Erkek |
Göğe açılan el.
|
| Idık |
T. |
Erkek |
Kutsal, mübarek.
|
| Koygun |
T. |
Erkek |
1. Etkili, hüzünlü, dokunaklı. 2. Akdoğan.
|
| Okal |
T. |
Erkek |
"Okunu al, savaşa hazırlan" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Saran |
T. |
Erkek |
1. Kuşatan, çeviren. 2. Hasis, cimri.
|