Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Özman | T. | Erkek | bk. Özmen |
Saral | T. | Erkek | "Çevresini kuşat" anlamında kullanılan bir söz. |
Tarkan | T. | Erkek | 1. İslâmlıktan önce verilmiş vekil, vezir, bey gibi san. 2. Ayrıcalıklı, saygın kişi. |
Tokhan | T. | Erkek | Gözü tok hükümdar. |
Türkdoğan | T. | Erkek | Türk olarak doğan. |
Üçkök | T. | Erkek | Üç kök. |
Akağan | T. | Erkek | Dürüstlüğüyle yükselen, yukarı çıkan kimse. |
Alatay | T. | Erkek | Derisinde benekler olan tay. |
Arıker | T. | Erkek | Temiz, dürüst kimse. |
Balbal | T. | Erkek | Eski Türklerde kişinin anılması için mezarının veya bazı kurganların etrafına dikilen taş. |
Erkınay | T. | Erkek | Çalışkan erkek. |
Gökel | T. | Erkek | Göğe açılan el. |
Idık | T. | Erkek | Kutsal, mübarek. |
Koygun | T. | Erkek | 1. Etkili, hüzünlü, dokunaklı. 2. Akdoğan. |
Okal | T. | Erkek | "Okunu al, savaşa hazırlan" anlamında kullanılan bir ad. |
Saran | T. | Erkek | 1. Kuşatan, çeviren. 2. Hasis, cimri. |