| Kongurtay |
T. |
Erkek |
Esmer kimse.
|
| Ozanalp |
T. |
Erkek |
Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen yiğit.
|
| Özgüleç |
T. |
Erkek |
Güler yüzlü, içten gülen kimse.
|
| Saltık |
T. |
Erkek |
1. Kendi başına var olan, bağımsız, koşulsuz, mutlak. 2. Salıverilmiş, bırakılmış, azat edilmiş, özgür.
|
| Soyak |
T. |
Erkek |
Soyu temiz, soylu.
|
| Tansan |
T. |
Erkek |
Tan gibi aydınlık, temiz adı olan kimse.
|
| Tüblek |
T. |
Erkek |
Soylu, asil.
|
| Usman |
T. |
Erkek |
Akıllı, zeki kimse.
|
| Yiğitkan |
T. |
Erkek |
Güçlü, korkusuz, kahraman bir soydan gelen kimse.
|
| Ersagun |
T. |
Erkek |
Erkek hekim.
|
| Ağabay |
T. |
Erkek |
Zengin kimse.
|
| Aktürk |
T. |
Erkek |
Soylu, temiz, doğru ve dürüst Türk.
|
| Çelikyay |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Dik |
T. |
Erkek |
1. Yatay bir düzleme göre yerçekimi doğrultusunda bulunan, eğik olmayan. 2. Sert, aksi. 3. Sert, kalın, tok
|
| Ergönül |
T. |
Erkek |
Gönül eri, iyi insan.
|
| Gürakan |
T. |
Erkek |
Bol, fazla akan.
|