Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Tanrıkul | T. | Erkek | bk. Tanrıkulu |
Tuygun | T. | Erkek | 1. Genç, güçlü. 2. Çılgın, şımarık. 3. Duygulu, hassas. |
Ushan | T. | Erkek | Akıllı hükümdar. |
Vergili | T. | Erkek | Eli açık, cömert. |
Aktay | T. | Erkek | Beyaz tay. |
Angış | T. | Erkek | Anı, hatıra. |
Beğenç | T. | Erkek | Güzel veya çirkin yargısını verdiren duygu, beğenme. |
Çeliktan | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Ergintuğ | T. | Erkek | Olgunlaşmış, yetişmiş kimse. |
Gizay | T. | Erkek | Sır saklayan kimse. |
Günyol | T. | Erkek | Işıklı, aydınlık yol. |
Karluk | T. | Erkek | Türk boylarından biri. |
Kongarata | T. | Erkek | Kumral kimse. |
Oben | T. | Erkek | "O, benim" anlamında kullanılan bir ad. |
Özgüç | T. | Erkek | Özü güçlü, kuvvetli kimse. |
Sorguç | T. | Erkek | 1. Kimi kuşların başlarında bulunan uzun tüylere verilen ad. 2. Tuğ. 3. Soru soran, sorgulayan. |