| Bük |
T. |
Erkek |
1. Ova ve dere kıyılarındaki çalı ve diken topluluğu. 2. Böğürtlen. 3. Akarsu kıyılarındaki verimli tarlalar. 4. Dönemeç. 5. Sık ağaçlık, orman.
|
| Eryetiş |
T. |
Erkek |
"Erken gel" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Güçyener |
T. |
Erkek |
Güçlükleri yenen kimse.
|
| Günçağ |
T. |
Erkek |
"Güneş gibi ışık ve aydınlık saç" anlamında kullanılan bir ad.
|
| İlçi |
T. |
Erkek |
bk. Elçi
|
| Kanver |
T. |
Erkek |
"Canlılık kat" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Kızgınok |
T. |
Erkek |
Kızmış, öfkelenmiş kimse.
|
| Onuk |
T. |
Erkek |
Sevgili, aziz.
|
| Özbey |
T. |
Erkek |
Gerçekten bey olan kimse.
|
| Tekiz |
T. |
Erkek |
Kar üzerindeki adım adım yol.
|
| Tuğtaş |
T. |
Erkek |
Tuğ takınmış güçlü kimse.
|
| Uludoğan |
T. |
Erkek |
UDoğuştan yüce, uğurlu olan kimse.
|
| Yazık |
T. |
Erkek |
Günah.
|
| Acarsoy |
T. |
Erkek |
Yiğit, güçlü bir soydan gelen kimse.
|
| Akıalp |
T. |
Erkek |
Cömert, eli açık yiğit.
|
| Ata |
T. |
Erkek |
1. Baba. 2. Dedelerden ve büyük babalardan her biri.3. Kişinin geçmişte yaşamış olan büyükleri.
|