| Batu |
T. |
Erkek |
Üstün gelen, gücü yeten, galip.
|
| Büğdüz |
T. |
Erkek |
1. Ağacın budak yeri. 2. Çam ağacının özü.
|
| Eryavuz |
T. |
Erkek |
Yürekli, korkusuz yiğit.
|
| Güçsel |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Günbey |
T. |
Erkek |
Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey.
|
| Kızgınbey |
T. |
Erkek |
Öfkeli, kızmış bey.
|
| Onuğ |
T. |
Erkek |
bk. Onuk
|
| Özberk |
T. |
Erkek |
Özü güçlü kimse.
|
| Tekiş |
T. |
Erkek |
1. Her şeyin sonu, bitimi. 2. Boynuzsuz keçi.
|
| Tuğser |
T. |
Erkek |
Baştuğ.
|
| Uludağ |
T. |
Erkek |
Dağlar kadar yüce, erdemli olan kimse.
|
| Üzer |
T. |
Erkek |
1. Üst. 2. Kaymak. 3. Faiz. 4. Can sıkıcı, üzücü.
|
| Acaröz |
T. |
Erkek |
Özünde yiğitlik, cesaret, doğruluk, beceriklilik nitelikleri taşıyan kimse.
|
| Akı |
T. |
Erkek |
Cömert kişi.
|
| Alsancak |
T. |
Erkek |
Türk bayrağı.
|
| Aşkıner |
T. |
Erkek |
Benzerlerinden üstün olan kimse.
|