| Tekyay |
T. |
Erkek |
Güçlü ve kuvvetli biricik kimse.
|
| Tulun |
T. |
Erkek |
Dolun.
|
| Uluman |
T. |
Erkek |
Ulu, yüksek, saygın kimse.
|
| Yel |
T. |
Erkek |
Esinti, rüzgâr.
|
| Zorbey |
T.+Far. |
Erkek |
Güçlü bey.
|
| Akıntan |
T. |
Erkek |
Tan yeri ağarırken yapılan akın.
|
| Atagün |
T. |
Erkek |
Ataların aydınlığı.
|
| Bayça |
T. |
Erkek |
Zengin, varlıklı.
|
| Bürküt |
T. |
Erkek |
Kartal.
|
| Çakmak |
T. |
Erkek |
1. Taşa vurulup kıvılcım çıkaran çelik parçası. 2. Tutuşturma aygıtı.
|
| Demirel |
T. |
Erkek |
Eli demir gibi güçlü olan.
|
| Durantekin |
T. |
Erkek |
Dingin, sakin, huzurlu bir biçimde yaşamını sürdüren hükümdar.
|
| Erdemli |
T. |
Erkek |
Erdemli olan, faziletli.
|
| Esendağ |
T. |
Erkek |
Sağlıklı, salim, rahat kimse.
|
| Gündoğdu |
T. |
Erkek |
"Sabaha karşı doğdu" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Hazret |
Ar. |
Erkek |
1. Yüce kabul edilen kimselerin adlarının başına saygı, övme, yüceltme amacıyla getirilen unvan. 2. Adı söylenmeyen bir kimseden söz edilirken kullanılan bir söz.3. Genellikle erkekler arasında senli benli konuşmada kullanılan bir seslenme sözü.
|